Kırık Rüyalara Uyanmak

Yine kırık bir rüyaya uyandım
Uykuyu parçaladığım bir gecenin sabahı bu

Yelkenlerini indirdiğim bir yürek atışı koydum şafağa
Freni yok
Sonbahar kızılı ışıklar serpiştirdim yine

Kovulan gecenin ardındayım
Ayak izlerinde dünün sesleri var
Önde henüz yazılmamış adımlar
İzlemede gözbebeklerim

Tekdüzeliğin tınısı saatlerdeki rakamlarda
Ne fırtına eser ne yağmur yağar
Dal kımıldamaz avuçlarımda
Bir hasret rüzgârına hasret duyarım
Gün bitmez

Sokaklar dolaşır nefeslerimde
Şehirlerce yalnızlığı görmesem bir kez de
Bir ben varım diyeceğim kendini arayan
Bir de ben

Odalar dolusu şarkılar ayrılık çalar
Bir gönül bulsun diye gönüller
Yanaklar içten yol verir damlalara
Yürek ıslanır


Hasretin olmadığı yere uğramaz vuslat
Biri diğerini doğurur nedense
Keşkelerin gücü yetmez
Baki kalmaz mevsimler gözlerde
Ne ilkbahar ilktir ne sonbahar son

Bir kalın zincirin halkalarıdır hayat

Uçları birbirine bağlı
Yollar hep çift yönlüdür
Gidilen yerden elbet gelen de olur

Bir geceye sabitlenmez ki rüyalar
Yıldızlarca dağılır uykulara
Bazen bir gerçek mumu yanar
Bazen hayal

Kırıklara rağmen hayat devam eder