Kırılabilirisin, İnsansın!

Kırılabilirsin,
Kırdığın annen olabilir
Fazla üstelemeyecek, üzmeyeceksin!
Bilmelisin ki o dur seni o yaşa getiren...

Kırılabilirsin,
Herhangi birini yolda giderken,
Dönüp arkanı aman demiyeceksin!
Hakları yakar yüzünü sonra,
Can veremezsin helallik almadan azrailin kucağında...

Kırabilirsin,
En sevdiğin dostunu
Gidip özür dileyeceksin affedene kadar!
Gerekirse kapısında yatacaksın,
Anlamazsa dostun değildir.
Ozaman dostunu iyi tanıyacaksın ki,
Sonra kapılarda sabahlamayasın...

Kırabilirisin,
Sevdiğin bir sözüne alınabilir!
Yanlış anlaşılmamak için uğraşacaksın.
Gerekirse eser kalmayacak satırlarında,
Kurutacaksın mürekkepleri!
Dudakların çatlayacak!...

Kırılabilirisin,
Kim kırdıysa seni açık kapı bırakacaksın
Affettim seni diyerek.
Yeniden tamir edileceksin,
Ve anlayacaksın ki
Şu üç günlük saltanatta ne çok kırılıyor insan.
Kırmayı biliyorsan, kırılmayıda göze alacaksın!
Eser kalmayacak satırlarında,
Mürekkepleri tüketeceksin
Gerekirse kuruyacak dudakların!
Ama öğreneceksin kırılmadan kırılmamayı,
Sen en yüce varlıksın,
İlk önce insansıni insan!