Kırıntılar - 16

Ölüm mevsimi geldi çattı
Hayat sanki uykuya yattı...

Soğuk ayaz toprağı çatlattı
Kar taneleri düştükçe göğü ağlattı...

Ufukta yeşilden ve dirilişten hiç eser yok
Ses kesilmiş, beniz solmuş bu derde çare yok...

Bahar son nefesini verirken bir ılık rüzgar esmiş
Ki, bu ölüm öncesi son bir ferahlık imiş...

Zülüfler dağılmış her yeri buz kesmiş
Kış iyiden iyiye kendini hissettirmiş...

İşte böyle, ölüm mevsimi geldi çattı
Börtü böceği ve yeşili önüne alıp faniliğe kattı...

14 Kasım.