Kırıntılar - 17

Gönlümün yamaçlarına hüzün çiseliyor
Sanki, ruhum yavaştan ve inceden sancı çekiyor

İçimde bir çocuk, bir anne ağlıyor
Halimi hatırımı soran olmuyor

Hayalimde yaşanmışlıklar bir bir eskiyor
Ömrüme eş kar taneleri nasıl da eriyor

Yine bir fani yolcu ediliyor
Med cezir hayatım sekte bekliyor

Her lale devri sonunu hazırlıyor
Buhranlı dönemler gün sayıyor

Umut ağacının yaprakları sararıp dökülüyor
Ölüm unutmuyor ve şaşmadan, eceli geleni alıp gidiyor...

21 Kasım.