Kırıntılar - 27

Kabul etmekle başlar vefa
Yalnız, evet demek yetmez
Bu yolda görsen de cefa
Gönülden bağ bitmez ve tükenmez...

Bedenin hazzına esir olma!
Çıkmaz yollara sapma!
Ruhun söz vermiş unutma!
Başka terbiye edici arama!...

Vefa; kimi zaman ipekten gömlek
İnce ve hassas Onu korumak gerek
Kimi zaman ise ateşten gömlek
Vefada sabır için yanmak gerek...

Mıh gibi çakılırsın dönmezsin
Ölsen de özüne ihanet etmezsin
Söz verdin bir kere geriye gitmezsin
Vefalı dediler artık neylersin...

Vefasızlık, ilk gözde başlar
Önce göz kayar gayra
Sonra söz takip eder
Kesik kesik ve noktalı hecelemeler
Sıra öze gelince
Ruh sarsılır derince
İhanet takip eder ince ince...
Geriye ne kalır deme
Hoş olmayan netice...

30 Kasım 2011.