Kırk Bir

Kırk bir mum diktim kırk bir duayla
Kırk bir maşallah ektim gözlerine
Seni seviyorum dedim kırk bir kere
Severek gecelere yaydığım sızım
Gel artık geleceksen, çalacaksan çal
Seveceksen sev ey gönül hırsızım aldığını
Seveceksen sev

Ben şiirlerimi duygularımla boyarım
Ya sevdamı koyarım en ortasına
Ya gönül yalnızlığımı

Kırk bir kere seni düşünürüm
Mısralar tam kırk bir kere uçuşur beynimde
Günümü bu sayıya bölerim
İstediği kadar karanlığa bürünsün bu şehir, bu sokak, bu ev
Kırk bir kere aynaya bakar, seni sevdiğimi söylerim
Her söküğünü diktim düşüncelerimin varsın yamalıklı olsun
Serdim yüreğimi yol ortasında bir mendile
Başına diktim kendimi
Belki seven yüreğim gelir diye


Ben şiirlerime bir şafak koyarım tutup çektiğimiz el ele
Gölgelere ya beklentisiz sevdamızı yazarım
Ya ebedi sürecek dostluğumu

Kırk bir dilek dilerim mübarek gecelerde
Kırk birine de sen girersin nasıl beceriyorsan
Ben tohumlarını ekerim menekşelerin sen sularsın
Kırk bir renge boyarız yer yüzünü
Sen sayıp kırk bir kere maşallah dersin
Mutlu gülümsersin
Ben de işte tam o an gülümserim

Ben olduğun her gece yazarım şiirimi
Her şey sen olursun beynimde, gözlerimde
Seni seyrimi koyarım kafiyelerime, seyrederim

Kırk bir parçaya bölüyor insanı sevdiğini beklemek, sevdiğini paylaşmak
Kırk bir parçada canım yanıyor, canım kanıyor
Can kokusu geliyor mu burnuna, nefes al bir kez
Sen bilemezsin, ben hiç bölmedim ki kendimi
Ben gibi sevmedin ki beni
Her parçamda sen varsın da bir tanem
Sen nerdesin
Çık gel artık, çık gel
Neredesin