Kırk Günlük Kalana

Lanet okuyorum şimdi,şu an insanlığıma
Ölüm
Kırk günlük bir bebeğin selamında
Vebal olmuş yanıyor omzumda
Batıyorum ruhuma

Satıldık
Çok, çok önce yeşil gözlü yalanların puştluğuna

Dinle,
Bebekler konuşmaz sanırsın di mi aklınca
Ne diyor bak
Morarmış ,minik dudaklarının ahlakından

Bebek;

Cennet ne ki ey görmüşler,gün geçirmişler
Diliniz yakındı sizin Allah'a,gönlünüz şeytan
Donmuştu bedenim
Melek miyim ben şimdi şarlatanlığınızın lügatında

Ne ırmak akar bu soğukta
Ne yaprak uğrar ağaca
Kuş dediğin benzer bana
Onlar,kuşlar yani
O kırlangıç,o turna
Onlar şimdi uzaklarda...

Anne
Hadi,kanat tak bana
Uçayım bir kezde olsa
Bir kelebek uçsun saçlarımda

Anne,
Selam söyle babama
O yüreği yaşlı,ömrü genç adama
Üzülmesin,yaslanmasın asker ocağında
Satılmadınız üç çuvala
De ki ona,
Üşümek yok
Üşümüyor ellerim ve acıkmak yok buralarda
Bitirsin vatan borcunu
Düşürmesin beni nöbet soğuğuna
Söyle ne olur
Üşümüyorum ölümün toprağında

Anne,yeter çık artık
O anne gözlerini yakan ırmaktan
Sen bari hatıramı yakma
Misafiriz bu kahpe dünyada

Çiçeklenecek umutlar bir gün
Ölüm onları da
O aymazları da aldığında
Ahım dolanacak boğazlarından geçen her lokmaya
Anne,unutma
Hep kırk günlüğüm
Hep bebek kalacağım onurun toprağında
Anne,
Anne ne olur ağlama.

S.Y