Kırkıncı Basamak

Kristal bir merdiven sanırdım
Denizden yıldızlara göz kırpan yakamozları
Gündüzlere garezdir
Çünkü en çok geceyle sevişmeye alışıktır ay ışığı






Şimdi ayakkabılarımı eskittiğim sokaklardan topluyorum
Barbara Cartland''ın yırtılmış romanlarının sayfalarını
Ve bol keseden dağıttığım buluğ çağı
depresyonlarımı



Saraydan kız kaçırmak kolay mı
Yahut krala aşık olmak


Cehennemin ortasında... Cayır/cayır yanan bir kentte
İstanbul kadar esmer bir şehir de seni sevmek
(Ki alnımızda kara yazgıyla doğmuştuk biz hiç bir kente sığamayacak nişanemizle)
Ezberimdeki tüm ihanetleri reddetmek ve aşka ihanet
Belki de







Çöp konteynerleri Stephen King romanlarını aratmaz bu şehirde
Parça tesirli kelimeler biriktirir
Sokak itleri bu yüzden karıştırmaz
Bu yüzdendir ki saçılan şarapneller masumlar kadar
Kimsenin canını yakmaz



Ben inkâr etmedim sonu mutlu biten masalları
Cüceler senaryolarıyla oynadılar
Melekler de korumasa zor bela sığındığımız atlasımızı
Düşlerimize de kibrit çakacaklar



Göğe dayadım merdiveni sevgili
En aklı başımda halimle
Tökezlersem düşeceğim noktadayım
Ver elini
Kalan basamakları çıkarken
Bana içinde yalan olmayan en doğru masalı anlat..