Kirlangiç Firtinasi

Çökerken üzerimize kırlangıç fırtınası,
İhanet daha yeni tezgahlanmıştı!
Yangın gibi gözyaşlarım kurumamıştı henüz ıslaktı
Birileri sensizliği üzerime kefen yapmaktaydı!
Cellatlar biliyordu baltalarını giyotini
Bir başınaydım kimsem yoktu ve haykırıyordum
_ Vurun be ! Vurunda uçurun kellemi!...

Sudan çıkmış balık nasıl ararsa evini!
Nasıl unuturdum nasıl unutabilirdim seni
Menekşeler bile zehirliydi zakkum çiçekleri gibi
Tehlike çanları çalıyordu serseri serseri...
Ahuzar!ım çığlık çığlığa naralar atarak
Kahpeliğe meydan okuyor du
Yanardağ patlayacaktı.. iyi biliyordu.

Elbet durulurdu deniz
Lakin az saha sabır lazımdı beklememiz...

// seni kaybettim //

Ne kadar siper etsem de kalkana kendimi!
Faydasız! Beni vuran düşman değil ki!
Sinemden çıkıp taa arş'a değiyor
Sırtımdan giren tetiğin kahpeliği!
Lakin ?'yüreğime gireni ?' çıkmaz ki...

//ölüyorum//

Delik deşik otların arasında yüzüm...
Bin bir meşakkat çile
Demek ki sonu hüzün
Akbabalar dönüyor başımda sürekli
Her düşün bir sonu var demek ki !!!