Kırlangıç Yuvası

Gitme ömrünü tükettiğin

beyaz badanalı evlerin

çirkin suratlı adamlarına inat

cezalandır sensizliğin en koyusuyla

tek başına kalsın Halikarnasda

mehtabın yüreğini denize düşürmüş

küçük bir çocuk ve bütün şairler ona ağlasın

güleç yüzlü çenebaz

erken hayat hokkabazı gözlerini

en çok onları seviyorum

çocukluğumun omzuna binemediği

bana onları al baba diyecekken tam

kaybolmuş camdan rengarenk

bilyelerine benziyorlar

dedim ya bırak hesabını kader görsün

ne kadar yüksekte olsa da

iskambil kağıtlarından yapılan

kırlangıç yuvası evinin

camlarına yasladığın başını çevir

gök yüzüne bak teker teker dönüyorlar

gidenler huzursuz aldanma yollara

tetik aşka düşer gibi düşmez

gitme sen kırlangıç değilsin dönemezsin

bakarsın bir haber getirir

ak güvercin kanatlarında gülücükler

ölmemiştir aşk mal mülk gider

bilmiyorsun sevgilim küçüksün

büyüyen korkudan yalnızca gözlerin

unutma her sene bu mevsim

kırlangıçların sevişme mevsimidir

gitme sen kırlangıç değilsin dönemeyebilirsin