Kırlangıçlar Yalan Söyledi

Kırlangıçlar yalan söyledi
Denize değmedi yangınları saklayan mektupların
Kanatlar menekşeydi
Yıldızları salmadı gece, gündüze
Yorgundu endişelerim
Her şey ölmüştü ve sonra
Kırlangıçlar yalan söyledi...

Yapraklar dökülür sararmadan
Rüzgâr yalnızlığı sürüklüyor şehrime
Kırlangıçlar yorgun, kanatları ruhumda alevlenir
Ve hasret bitmez bu yüzden
Yollar oldukça şehrin ensesinde...

Koparsa da gülü dalından paiz
Kan revan içindedir bilesin, kalemim
Toprak renginde acı çeksem de
Kırlangıçlar yalan söyledi
Ben çırılçıplağım...

De ki bitmesin bu nefes
Göğsünde ulu dağların, hiçbir vakit
Her yalanı sineye çekerek sevdada
Bir kırlangıç yalanında
Ölmeye kapaklanmayacak sevişmelerimiz
Ve türkülerimiz...