Kirli Gökyüzü
Ne tütünü yeter oldu
Ne de kağıdı
Unutturmaya
Artık doğa da çaresiz
En az benim kadar
Kömür parçasıyla yazar oldum
Meşenin,cevizin,söğüdün gövdesine
Herbir halkasında bir dize
Her dizesinde
Bin pişmanlık,bin korku
Bin bir umut
Bir olan ise hep sen
Avuçlarıma alabilsem keşke
Ona denk olan yüreğimi
Öylesine boğsam ki onu
Bin kez yapabildiğini yapamaz olsa
Bir kez daha
Atamaz vuramaz varamaz olsa
Pişmanlığıma ve vazgeçişlerime
Gökyüzünü
Çukurda biriken sularda izler oldum
Artık ne yüzüne bakabilenim
Ne de aynalara
Bugünümü soran
Aslında dünümü merak edendir
Çünkü dündeki hamlığım
Bügünkü yarımlığımı doğurandır
Bugünümü soran Aslında dünümü merak edendir Çünkü dündeki hamlığım Bügünkü yarımlığımı doğurandır🤐🤐
eser su gibi akıcı üslup ile yazılmış final kendine has öz güvenle son noktasını koymuş...kutlarım yeğenim..kalemin kavi olsun..🤐😙👍