Kirli Şiir

Suya damlayan bir mürekkep gibi girdin gönlüme
Aydınlık yarınlarımı kararttın,siyah bir bulut gibi

Bembeyaz hayallerimi siyaha boyadın
Ne safmışım şimdi her şeyden tiksiniyorum

Herkesi kendingibi bilmek güzelmiş,unutturdun
Her şeye önyargılı yaklaşmak,alışkanlık oldu

Doğruyla yanlışı karıştırır oldum
Duygularım senin denizinde alabora oldu

Şiirlerimi bile kirlettin isminle
Yakışmıyorsun dizelerime

Söküp atmak imkansız seni
Kök salmışsın hücrelerime

Şekersiz çay severdim,şimdi üçtane atıyorum
İstanbulu seyretmek bile rahatlatmıyor artık beni

Duygusuz,hiçbir şey vermeden,beni benden aldın
Benliğimi,sensizliğinde infaz ettin