Kirman

Eski günlerini arar
Kestane rengi kapılar
Pas tutmuş açılmaya açılmaya menteşeleri
Kapının üstünde bir el
Bayramlardır öpülmemiş belli
Çöküvermiş duvar dibine bir nine
Kirman eğirir
Kirman döner yere vurur
Vururdukça yükselir
Yapağı kıvrılır yün olur
Yün De Çile


20.05.09