Kırmızı Bir Gece/lik

Gün batımlarına dolanan renk
Kırılanlardan gözün gördüğü
Yanakta tohum
Aşkta şarap
Kesikte kan
Yediden bir
Acı aşındırdıkça
Yürekte yedi hep bir
Yanmak ve sonra
Sonra mühür ertelenmiş zarflara


Gün doğurdu geceyi
Üşümek bundan
Kesik kesik duyulan çığlık
Bir şiirde
Bir ezgide
Kıpırdayan hüzün bundan
Düşleri uyutan ağıt doğumdan

Parmak izleri alınlarda
Soluklanmış hayatın yorgunluğunda
Asfaltları adımlarken gülümseyen yüzler
Sek sek çizen küçük bedenler
Arşivlenmiş yenilmişliğe inat
Serum etkisidir gelecekte geleceklere

Mevsimler karışır berrak görüş alanlarında
Bizi bizden alan yaşanmışlık çatar kaşlarını
Çatılır birikenler bir bakışın yüreğe kibrit çakımında
Duman olur
Isı olur ıssızlıkta
Yardım çağrısıdır oysa
Gök çağlayan olur
Göz ağlayan olur

Cılız adımların cılız sesleridir rüzgar
İç çekiştir ötelere
Kıpırdarsa o ağaçta o dal
İnfazdır dala tutunan yaprağa
Çiğner de geçerler
Kurudukça sevinçleri damarlarında
Parçalanıp da yiterler

Rengi aynı gecenin
Kırmızı gözlü bir dev
Karartmak ister kendi gibi
Biçimi aynı gecenin
Evreni içine alan kara bir delik
Çekmek ister kendine
Ayırmak ister
Akıl ve yüreği
Beden ve ruhu
Sağır kulaklara söyler mi bir gün biri
Geceyi büyüten kim

Nigar Baran
18 Ekim-2012

18 Ekim 2012 115 şiiri var.
Beğenenler (2)
Yorumlar