Kırmızı Buğday

bi kapı çarpılıyor içimden yaşananlara küfredercesine....
en sevdiğim şarkıyı mırıldanıyor içimdeki kırlangıç
"....kırmızı buğday ayrılmıyor sezinden..
tutamadığım yeminler,dudaklarımı değdiremediğim sarap kadehinin kırılmıs parcaları acıtıyor aslında canımı..
kimseye anlatamadığım,farkında olupta asla farkına varamadığım milyonlarca kurulmuş cümle baş ucumda....
saçlarımın kokusuna nasılda karışmış ellerinin kokusu??
aslında herseye verilecek bi cevap vardı:
adı "aşk"tı.."olsun"du "yürek seviyor ya olsun!"
akşamdan avcuma bıraktığın sevmelerin oluyordu...
en çok gamzelerimi severdin...
ve sana göre gamze en çok bu aşka yakışıyordu!!
yüreğimi yüreğine yasladığım....
bak istediğin gibi...
hala adın aklıma geldikçe gülümsüyorum!
tozunu alıyorum arasıra bana bıraktıklarının....
ve dilimde eskimeyecek türkünle....
yine aynı şeyleri söylüyorum!
"....açıver açıver cepkenini,
.....elmas gerdan görünsün!!"""