Kırmızı Mavi

aynalar çalındı gecenin bir vakti
perdenin arasından kırmızı-mavi ışıklar girdi
yüksek sesler geldi yattığım yere
asfalta narin bir şey düştü
ses çıkmadı derken kederinin sesi geldi
kimsesiz odalar yankılandı
bir boş nefes sesini bastırdı dünya
ellerime baktım kalkmadılar
ayaklarım zaten benim değil
yattığım yatak değil
içimde yavaş yavaş sayan hayat değil
bazı şeyler hatırlanmaz bu güzel değil
bir ayrıldım
bir yok oldum
bir öldüm
bu benim bedenim değil
olumsuzluklar üzerime yapıştı evim hiç rahat değil
hiç ışık yok burası aynı şeye benziyor bir dakika
burası neden toprak kokuyor bir dakika
bir dakika.