Kırmızı Şeker Kağıtları

Uykulu gözlerimi ovuşturarak

Sabah banyoda alıyorum soluğu

Sene bayram sene çocukluk

Kınalı ellerimi çözemiyorum

Hayata karşı

beceriksiz oluşum ah

Kardeşim yetişiyor imdadıma

Sargıları çıkarıp yıkamaya başlıyorum

O bayramın adını 'kınalanmak' koyuyorum

Başka bir bayram yarınlarıma sesleniyorum

Renk renk bileklikler var kollarımda

Ağzımda şıpsevdi sakızım

Yıllar yıllar sonra

Seni çok üzecekler kalbim

Çok da düşünmeye vaktim yok o bayram

Ev gezmeleri, kolonya şeker fasılları

Kırmızı şeker kağıtlarını atmıyorum

Cebimde kıpkırmızı sevinçler

'Koleksiyon' koyuyorum o bayramın adını

Yıllar yıllar sonra

Bir bayram sabahı ben yine

Ellerim yüreğimde

Aynı çocuk sevinciyle bu defa

İnsan biriktiriyorum

Eksiliyor ama artmıyor bir türlü

O bayramın adını 'kendini bulmak' koyuyorum

Soranlar oluyor her köşe başında

Aslında ben hala beni arıyorum

Yüreğimde krapon kağıtlarından minik bir fener

Mor renk döşemeli düşüncelerden geçiyorum

Bir yürek en iyi nasıl dekore edilir

Artık çok iyi biliyorum

Kalan bayramların adını 'bereket' koyuyorum

Kırmızı şeker kağıdına sarıyorum elde kalanları

Bezginliğe vakit kalmıyor umuda sarılınca

Ben en çok kırmızı kağıtlı şekerleri seviyorum

Elimde eski çok eski kartpostallar

Kış fotoğraflarına bakıyorum

Uykulu gözlerimi ovuşturarak

Maziyi yolculuyorum