Kırmızıyı Sevdiğim Kadar

kıvılcımlar uçuşuyordu
alabidiğine
izi kadar yanıklar oluyordu deydiği yerde
sıcağın elleriydi sanki
ısınıyordum sonsuza dek
hiç bitmeyecek kadar yakın
hiç başlamamış kadar
uzak

acaba sen var mıydın
yoksa bir hayalin
kaçamağı mıydın

sevecek kadar güçlüyken
hesapsızken
dile getirmenin korkağıydın

anlatılamayandı oysa aşk
yasakların barınağıydı
yarım kalanların acısıydı
çok olamadık seninle
azların tutsağıydık
oysa doyana kadar yaşanan herşey
tamamına erer
özlemlerle büyüyemez
kendiliğinden yok olur
biter

çünkü sen konuşamadıklarının
korkağıydın

bende ise
kırmızıyı sevdiğim kadardın