Kirpikler Birer Oktur

Uykusuz gecelerim ne zaman bitecektir
Yalnızlığa göz kırpan kirpikler birer oktur.
Duvara söyleneni ancak geceler bilir
Yürekteki yangını elbet bilenler yoktur.

Yalnızlığa sarıldım taşı vurdum başıma
Hüznümü katık yaptım ekmeğime, aşıma
O hazin öykülere direnmişim boşuna
Su gibi akıp giden günün sayısı çoktur.

Sükuta sığındıkça çatırdıyor dişlerim
Yer ile yeksan oldu hayallerim, düşlerim
Sessiz uçan martıya birden döndü işlerim
Olmayacak duâya âmin dediğim çoktur.

Hazan vakti yaklaştı açan güllerim soldu
Ya ben sana geç kaldım ya akşam erken oldu
Benim seni andığım yalnızlıklarım doldu
Selâm bile vermiyor saadet adlı doktor.

Sonrasında yokluğun sancısı yüreğime
Çökünce firkat, hüzün dayandı merağıma
Kırılınca yüreğim dayanmaz firağıma
Gariban aç çalışır çalıştıranlar toktur.

Sensiz ilken elem var bırakır mı adaşım?
Kandan derya olunca gözümde yoktur yaşım
Telâfisi sendedir, bilesin ki yoldaşım
Herkesin kendisince elemi, derdi çoktur...

/Balım Sultan/23.04.2014