Kış Gelince Ben Ağlarım

Kış gelince ağaçlar üşür
Çiçekler solar ben ağlarım.

Kış gelince minicik serçeler
Soğuktan donarak ölür
Ben ağlarım.

Kış gelince fakirin saçağını deler
Kılıç gibi soğuk
Beşikte bebeleri, zatürree eder
Ben ağlarım.

Kış gelince odun ateş pahasıdır
Kömür ise siyah altın
Garipler yanına bile yaklaşamaz
Odalarda Sibirya soğuğu hâkimdir
Ev halkının tek tesellisi
İncecik eski battaniyelerdir
Ben ağlarım.

Kış gelince denizler donar
Martıların feryadı
Yakar içimi ben ağlarım

Kış gelince sizinle üşürüm
Sizinle donarım
Eski battaniyeme sarılıp
Isınamam bir türlü ben ağlarım

Kış gelince yürekler donar
Bedenler ölür ben ağlarım