Kış ve Kar
Kar taneleri düştü sessizliğime/beyaz
lapa lapa sen yağıyor gönlümün penceresine
inadına koruyor sessizliğini gökyüzü.
Her taraf sis !
Her taraf sus !
Sabahları kirpiklerim kırağı çalıyor
yollar buz
içim titriyor üşümekten
bir adım ötesi yok, donmuş yapraklar
kızıllığı çalınmış güneşin
kötü kızmış, küsmüş bize, bu aralar doğmayacakmış
öyle diyor
öyle diyorlar!
Bahçemdeki gül kırmızı, koruyor kar altında kendini
belki rengiyle hayat buluyor belki de anlamı
kan gibi kırmızı
donmamış dalları hala sıcak
solmamış rengi.
Sabah kahvemi yudumlamadan çatladı bardağım
hay Allah! Nazar mı bu
yoksa ellerimin soğukluğu üşüttü mü
kırıldı işte
döküldü üzerime
telaş yok! Bir nefes gibi soğukluğum çekti içine.
Kokuyor ayrılık nefesi
belki de hasrettir gecesi
kim bilir küskün güneşi
kim bilir
kim !
Kış bir ayrılık mevsimi...
kim bilir kim ! Kış bir ayrılık mevsimi...
Kaleminize sağlık 🙂