Kış Yaşlılığı

Yaşlanıyorum artık...
Hani yaşlandıkça yaşlılığın arttığı,
Sonbaharda dökülecek yaprakların,
Bir daha hiç canlanmayacağı,
Ağaçların çiçek açamayacağı,
Islık çalan kış rüzgarının,
Buz gibi ayazda çıplak yüzüne vuracağı,
O hiç bitmeyecek kış yaşlılığı...

Her geçen yıl gençlikle gelmiyor,
Hafızam giderek matlaşıyor...
Asırlar oldu boyum uzamıyor,
Biliyorum, hafiften kısalıyor...
Geçenlerde ayağımı burktum,
Bir türlü düzelmiyor,
Dinçliğim belli ki o kapının arkasında,
Saklanıyor...

Yaşlanmam bile artık yaşlandı,
Yok telafisi, geriye sayım başladı...
Her geçen yılda,
Derin vadiler alnımda,
Gözlerimde buğulu bir tabaka,
Renkler ise hafiften solmakta...
Neşeli sesler vardı kulağımda,
Giderek uzaklaşmakta...

Hayatta herşey sırayla,
Sıramızı savıyoruz yavaşça...
Korkmuyorum,
Ölümle barıştım hayatta...
Hayat bir okulsa,
ve başarıyla mezun olmakta amaçsa,
İlerleyeceğim doğru bildiğim bu yolda,
Son nefesimi gülerek vereceğim bu uğurda...