Kısa Bir Ara-monolog

Uzun görünen kısa bir aradan sonra...
Ben yine başladım kendimle konuşmaya...
İnsanlarla da zaten boş konuşuyordum
belki de dolu olur monolog olunca...

Demişler ya:"yaşayarak öğrenmeli" diye...
Ben de yaşayarak öğrendim hayatımı...
bu çektiğim acı, keder sonunu buldu...
Ama beni de itti bir boşluğa doğru...

Ben hep yapılması gerekenleri yaptım...
Önce "ya sabır" dediler onu da çektim...
Sanki hiç görmediğim bir kapıdan girdim...
Güya ben aşkın acelecilerindendim...

Her şey yavaş yavaş otururmuş rayına...
"sabır" deyin, siz de basmayın şu mayına...
Meğer zaman en iyi ilaçmış yaraya...
Ama prospektüsü yokmuş, oh be ne ala,,,

(bu da askerden...)

"monolog" kendi kendine konuşmak demektir...