Kısa Yerlerine Eğilemiyorum Sevdanın

Sevdayı sevda yapan neydi
Onu vazgeçilmez kılan
İçime işleyen bakışlarımıydı
Kendimi alamadığım gülüşü
Dokunduğunda titreyişimmiydi
Ve yahut ruhuma bıraktığı acılardı
Açtığı kapanmaz yaralardı
Onu böylesine çekici kılan
Yorulduysam peki acılardan
Kayboluşlarında kendimi aramaktan
Sevmek yetecekmi kurtarmaya sen'i
Acıları azad edebilecek mi
Peki içinde kaybolduğum bakışlar
Artık benim mi
Kısa yerlerine eğilemiyorum sevdanın
Gücüm kalmadı senli sevdalara
Varlığının anlamı kaybolmuşken artık
Yokluğun canımı yakarmı ki
Senli sevdamdan geriye kalan
Hayal kırıklığı olacak belli ki
Anlamlarında kaybolduğum sevdam
Zaten yokmuş ki
Senleyken senin hayalini kurmak
Tuhaf bir duygu
Yanındayken özlemek bir insanı
Anlamlar yükleyemezdim buna
Anlamlarında kayboldum şimdi oysa
Senli sevdam ne anlamlar öğretti bana
Hem seviyor olmak seni hala
Hem içime akan nefret duygusu ile yanmak sana
Aklım almazdı ya
Senli sevdanın düşüncelerinde kayboldum oysa
Sevda gerçekten böylemiydi
Bilmiyorum ki
Sende öğrenmiştim sevmeyi
Sevdanın acılarında kaybolmayı sende öğrenmiştim
Mutluluğu mu
Bilmiyorum ki
Ben tek seni sevmiştim
Ve bu aşk boyumdan büyük benim
Yüreğim mi
Yüklediği anlam çok daha farklıydı sevdaya
Nasıl mı?
Hatırla
Bir gün gurur adına telefonunu kapatmıştın
Sabaha kadar
O telefonu açmayacağını bile bile
Bir umut aramıştım seni hiç aralıksız
Telefonu açtığında ağlamaklı konuşuyordum
Ve sen gülüyordun
Hatırla
Bir gece üşüyordun ve hastaydın
Bütün gece dua edip
Sabaha kadar ağladım
Hatırla
Bir gün moralin bozuktu
Ve sen beni çağırdın
Ateşler içinde yanıyordum
Koşarak geldim yanına
Sen nasılsın diye bile sormadın
Ve bunlar sadece ufak cam kırıklarıydı
Ruhumu sadece çizdiler
Oysa saplananlar vardı
Yaraları kapandı çoktan
Parçaları içimde saplı kaldı
Ben mi yanlış anlamlar yüklemiştim sevdaya
Sen mi sevemedin bir türlü yoksa
Gücüm kalmadı senli sevdalara
Severken terketmek zorunda kalmak seni
Ey anlamlarında kaybolduğum sevda
Bu ruhuma açtığın en büyük yara
Gücüm kalmadı senli sevdaları yaşamaya...

16 Mart 2009

(2 yıldır kalemimi susturan sevgiliye ve beni tekrardan yazmak için yüreklendiren canım arkadaşıma bu şiir iyiki varsın...)