Kıskançlık Duygularımızı Belli Etti

Şafak doğardı,bıkmadan arzı kürenin üstüne,
Yaşanırdı her doğan gün,rutin bir şekilde,
Nefes alınır,hayat devam ederdi,ölümde gelse en yakınına,
Hayat gailesi devam ederdi,herkes iş,aş peşindeydi.

Bir çiçek kopardıım gönül bağından,sana sundum,
Sunulan çiçek değil,aşkımdı, sevgimdi,kalbimdi,
Çiçeği kıskandım,olmak istedim onun yerinde,
Soldu çiçek zaman içinde,kaldı defterlerin arasında,

Yüzünün rengini gördüm ya,morlardan öte bir mordu,
Kıskançlık seni bir dahada güzelleştirmişti,kaşın çatıktı,
Titriyordu yüreğin,hissettim onu odamda sen karşımdayken,
Seni üzen şey beni mutlu etmişti,öğrendim o an duygularını.

Yaşamak; yemek, içmekten öte bir duygu seline dönüş,
Sevmek;kıskanmak ve kıskanılmak bunların bir bileşkesi,
El ele tutuşamayız belki bir ömür boyunca ama,
Benim gönlüm sende,seninki bende yok bunun ötesi.