Kıskanıyorum

Ellerin koynunda yâri istemiyorum
Sana kırgınım ama kin beslemiyorum
Sana vurgunum bunu gizlemiyorum
Seni kendimden bile kıskanıyorum

İçimdeki sevda bilsen ne büyük
Dile gelsem omzumdan kalkacak bu yük
Görsen şu halimi dersin üşütük
Seni kendimden bile kıskanıyorum

Bu ağır hastalığa bulamazsın merhemi
Seninle dolu hücrelerimin her dirhemi
Dersinki mecnun mudur yoksa kerem mi?
Seni kendimden bile kıskanıyorum

Göğüs gererim ben her türlü acıya
Saklamam hislerimi vururum açığa
Görsen beni acırsın bu aklı kaçığa
Seni kendimden bile kıskanıyorum

Yolumu kaybetsem sana çıkar tarifeler
Böylesi müsamaha ya deli ya arif derler
Bu yolda atlattım ne türlü badireler
Seni kendimden bile kıskanıyorum

Dil söylemişse tükürdüğümü yutamam
İster divane de ister âşık de gocunmam
Açık açık itiraf ederim ben utanmam
Seni kendimden bile kıskanıyorum

Tutsaktım oysa kazandım hürriyetimi
Seninle buldum kaybettiğim hüviyetimi
Acep görebilecek miyim mürüvvetimi
Seni kendimden bile kıskanıyorum

Buluşalım seninle ortak bir payda
Anladım senden başka bana yok fayda
Sensiz kafes olur inan bana sarayda
Seni kendimden bile kıskanıyorum

---------------- 2007 ---------------------