Kitabe

ilk harfinden son harfine kadar
damarların kanını çeken bir alfabesin
rüzgar resmini çizdi
kırık dökük fırçalarla
şövalesi ateşten ressamları kıskandıran



kızgın bir gökyüzü avuçlarında
bir damla su değse bağ bahçe dudakların
yağmursuz bulutlar titriyor koynunda
annesine küsmüş içindeki çocuk
sesiyle çıkmazlara gömülüyor sokakların



yüreğinde üşüyen serçelere selam söyle
adını baharlara öğretiyorum gün batımlarında
kanatlarına alıp uçursunlar seni
gümüşi sevdaların dokunduğu kayıp kentlere



yokluğunun sarhoşluğuyla dönüyor dünyam
her gece karanlığı öpüp
hasretin sunağında kurban ediyorum şiirleri
ilk harfinden son harfine kadar



kimse bilmiyor kanla yazıldığını bu kitabenin