Kitap Arası Çiçekler

Kaldığı yeri
unutmamak için
bir kitap arasına
sıkıştırılan ayracım...
sevdanın en işkence
satırlarında,
şizofren bir şekilde
bırakıldım...

Oysa ki ben
çok görmüştüm
kitapların arasında
unutulan çiçekleri...
hepsi bir
anı gibiydi dokunduğunda
ve hiç kimse
unutmadı yanımda
öyle bir çiçeği,
bu yüzden ben sadece
kağıt kokusunu bilirim...

Ellerinin arasına aldı beni
bir kitap okur gibi
okudu beni gözlerimden
bir satırın altını çizer gibi
vurguladı sevdiğini
ve sonra kaldırdı beni
tozlu rafların arasına,
bir daha
eli bana değmedi...

Şimdi
kaçıncı sayfada olduğunu
unuttu şu kalbim...
önsözü olmayan
bir aşka başlarken
tahmin edemedi
sayfaların bu kadar kırışacağını,
ilkokul çocukları gibi
kalbime bir ataş taktım
ve sonraları
okul sıralarının altlarında
unutulmuşken,
bir hademe eliyle
çöpe atıldım...

Öğretmen,
ilk ders yoklama aldı;
- şair serdar yılmaz
- yok !