Kıyam' Et - 2

Hırçınca akan derenin yeni yatağını yadırgaması
ne kadar olağansa okadar sıradandı gidişin
Diğerlerinden farklı olsaydın şimdiye biterdin içimde
Alışılmış onca acının arasında sıra numarası kaybolmuş ve kayıttan düşmüş evraklar misali kayıpsın şimdi
Mührü eksik bir beden taşıyorsun koltuğunun arasında
Tanrıdan ödünç aldığın af'lar kaplamış ağzının çeperlerini...
Her konuşmanda kan kusuyorsun...

Gittiğin uzaklar bile uzak duruyor senden
Mutsuzsun ve ne yazık ki bunu sende biliyorsun
Yıllarca sırtında bir kambur gibi taşıyacağın ölümü şimdi parmağında altın bir yüzün parıltısında gizliyorsun
...

Secdesini şaşırmış bir memur kıyıyor sana ve sen hiç çekinmeden
EVET diyorsun bu kıyıma
Celladının anlından öpüyorsun!
Büyüklerin ellerinden benim yüreğimden öpüyorsun
Kıbleni şaşıyorsun...
Neden burdasın der gibi bakma bana
Cevabını sende çok iyi biliyorsun
Hadi kıyam et...
Yada kopsun artık kıyamet!