Kıyamet Vagonu

sanıyor musun ki,
bir tek sen varsın?
Yalnızca sen mi,
sevilir ve özlemeye değersin,
Yalnızlıkları saklıyor muyum?
asla!
Kalabalık bir yalnızlığa liderlik ediyorum,
Öylesine değil yürüyüşlerim,
isyanlarım!
Hala içinde mi,
sevgi dediğimiz saçmalık?
sanmam!
Yudumlanan bir damla şarap,
biraz da meze,
Unutuyorum biraz içince!
ve küfürler,
Ediyorum, sarhoş gezindikçe,
Yanılmamışım işte,
bunu dün anladım,
Seni karşı kıyıda görünce,
O nasıl bir kahkahaydı!
Hiç mi için acımıyor?
Haydi resimlerimi yırtıp attın,
Hayallerimizi sallandırdın!
Ulan utanmaz!
Vicdanını niye sattın?
Bir gün lazım olur,
yeniden kullanırdın!

Offf, off...

Anlıyorum ki,
Biz boş yere varmışız,
Bir hiç uğrunaymış sevdamız,
Değişmişsin ne güzel!
Şimdilerde her şeyin gamsız,
Ama unutma,
Boşuna da heveslenme,
Bu kıyamet vagonuna,
İkimizde sığarız!