Kıyamete Kadar Susmalıymışım

Nedir bu tedirginliğimin sebebi
ara sıra kalemimden düşen?

Umut çiçeklerini mi
ekmeli gözlerime
bir pınar serinliğinde
koklayıp kana kana ...

...yoksa...

ak güvercinlerini mi
salmalı yüreğime
bir hatır yokluğunda
meraklanıp peş peşe...

Ben susmuşsam
kulağımda çınlayan!...
boynu bükük kırgınlıklarım
uykuya dalmışlardır..

Ya içimdeki?
...semai faslının coşkun kıyıları...
Yad eden bir sevda mısın
boşluğu kucaklarken uğruna?

Gözümde, hayalimde
hiç, ama hiç sorma
neler neler var?!..
yaşanmış ,yaşatılmış
SENLİ BENLİ
geçmiş günleri mi
yoksa yılları mı
merak ettiren...

Ben susmuşsam...ruhumun tadıyla...
engin sulara bırakmalıymışım seni
hemde kıyamete kadar !...