Kiyasla-ma Senfonisi

Ağlarla kaplı köse başları,
Sen başka kentte göçebe çadırı parçası,
Ben çarmıha gerilmiş bir masum...

Alçaklık aştı dizlerimi,
Alacalı desenler,
Tümsekler,
Birbirinden habersiz soluklar,
Soğuk beniz,
Çürümüş dirseklerim...

Farkına varmadan zincirledim odama engelli hallerimi,
Zapt edilemeyen kasırga döngüleri,
Sürgün kararı,
Vukuatlı günler mahkumu,
Her yer günah bataklığı...

Deniz düşlerimde dalga dalga savurdu beni,
Bir kösede sen, diğerinde ben oyun bu,
Dağılan parçalar...

Düşlerimi düşkünler toprağında harmanladım,
Tüm köse başları tutulmuş,
Sargı bezlerinden dışarı taşmış yaralar,
Geride kalan sahte sahneler...

Güçsüzüm...
Aşkın bitişi öldürmezmiş,
Keşfettim...

Kötü tecrübeler iyi anlarla birleşince midemde kasılmalar,
Her zaman seni hatırlatan bir şey var,
Kör iğnelerle delinen kulaklarım varlığına sağır,
Bir deri parçası içinde çırpınan yarım uzuvlarım...

Affetmedim...

Göz altı mor torbalarda birikmiş gözyaşı gölü,
Yastığımda terin kurumadı,
Yıldönümünü kutladım eylülde,
Eylülle gel tınısı çalındı iğnesi körelmiş pikapta,
Ağaçlar yari çıplak,
Serzenişim odamın duvarına yansıyan suhuletine...

Dünya küçük derler ya!
Bir sana bir bana büyük,
Göz göze gelemedik konurda Sakarya da karanfilde...

Kimse sen gibi değil....
O kimse iste kokusu başka avuçları başka,
O her neyse iste nefrette sevgide ayni imza altında değil...

Sokak başında saydım adımlarımı
365 yıl 18gün sonunda koşmaya boğulduğum sen yoksun bekleyişte,
Işık mavi, gölge beyaz sonu 17 çığlığımın sebebi...

Kucakla hadi beni yeniden son damla insani yanınla,
Çenenle omzun arasındaki yere bastırıp basımı
Çekeyim içime derinin su kokusunu...

Madem yoktu alında senli yazgı
İçimde olan kimin eseri...

İsyankar ergenliğim,
Yalanlarla bezenmiş diline bir düğümde benden hediye,
Ama...
Gelsen kapıda yine seni bekler gurursuz sessizliğim...