Kiyisindayim Ömrün

Perilerin sihirli değneği
dokunmuş gibi dokunsan hayallerime...
Baktığım hiç bir şey resmedemiyor seni
yüreğimin tuvaline...

Düşünsem ağrıma gider
dayanamam yokluğuna bilirsin.

Eski kokuyu taşımıyor bu şehir
yabancı bana sensiz bu kaldırımlar
ağaçlar farklı dilde konuşuyor benimle
ben farklı bir zeban de konuşuyorum kendimle...

Islah etmeyi denedim çoğu zaman kalbimi
olmadı...
Nadasa bıraktım, sen filizlenip çıktın
militan direnişlerime inat,
olmadı be güzelim
vuslata dikiş, hasrete hançer atmadı yüreğim...

Kıyısındayım ömrün
yol almış gidiyor güneş
üşür gibi yüreğimin avuç içleri
hüzünlü bir veda yaşıyor
kanıyor iç çekişmelerim...

Yerinde yeller esiyor...

Hep aynı kelimeyi sayıklarım yıllardır
dayayıp başımı taş duvarlara
fısıldasam sessizce rüzgâra nerdesin!