Kiz Ağliyordu

Kız ağlıyordu mektupları yırtarken
Aslında yüreğini parçalıyordu onlarla birlikte
Gözünden kağıda düşen yaşlar ise;
Yüreğini söndürüyordu aslında
Bir bir düşüyordu işte...
Bunlar, yanan yüreğin sahibinin eseriydi
Sönmüştü kızın umutları
O hayallerin hayata baktığı gülen gözleri yoktu artık.
O hüznün acımasız ellerinden hüküm yemişti .
Şimdi hayata karşı avukatı kendi olmak zorundaydı.
Tek celsede üstesinden gelmeliydi hüznün...
Böyle seven koca yürek bunu yapamaz mıydı?
Ama cesaret boynunu bükmüştü bir kere
Daha gönlünü kaptırdığı anda zaten müebbet yerleşmişti hayatına....