Kızgın Şairler

Aşk dediğin bir ameliyatlık kanser.
Aldıracaksın canını bitecek gidecek, aldırmayacaksın!
Yoksa kem'o'terapide dökülür saçların. demedi deme,
Saçlarının acısını hissedersen benden bilme.

Kızgın şairlerin sakinliği sancılaşır,
Bir sesle sadece, güneş onlara gün ortasında yatsılaşır.
Kesilen saçların acısını sahibi bile bilmez belki,
Kokladığı saçların kıyımından, her şair biraz sancı taşır...

Zaten gitmeyi bilen şair, bütün gidişleri tanır,
Öyle bir gider ki tüm hücrelerini yanlız bırakır.
Her yaşayış bir intihar biçimidir aslında,
Giden kızgın şairin aklında;
''kendini öldürmek için yaşadığı bilmek'' gibi bir anlam kalır...

Şair kendinden gider,
Çıkardığı anlamdalardan istediği sonuç çıkmayınca gider.
İşte orası bilimin tıkandığı nokta gibidir,
Gerisi tanrının işi diyip kolaya kaçmak vardır,
Ama kızgın bir şair kaçmaz. gider....