Kızıl Gülüm

I-

Gözlerinde siyah bulut
Yollarıma çiselerken
Ölümümü içinde tut
İntiharlar için erken...


Yanaklarından süzülen her damla yaş
Sadakat nişanıydı
Bağlılığının,bağlılığıma
Hüzün dökülen yüzün
Bu kara sevdamın
Şerefiydi,şanıydı
Diyemedim,diyemedim...


II-

Sevda kutsal candan nurlu
Menzilime dönük adın
Kızıl gülüm,ey onurlu !
Ey ! yüreği yanık kadın...


Acıların rahmine bir de hasreti düşürmüşken
Bu deli gönül...
Öteledim doğum sancılarını
Halbuki
Dudakların bir soylu tebessüme
Ne kadar da açtı
Hissettim
Diyemedim,diyemedim...


III-

Kavgalarla deli akan
Zaman benim sana gebe
Saçlarının teli mekan
Bir tek kokun muhasebe...


Ben ki asiliklerle büyümüşken
Teslimiyet ülkelerinde
Sen ki dik duruşun tiyniyetinde
Yeşertmişken asaletini
Bir sana boyun eğdim
Bir senin eşiğine değdim
Diyemedim,diyemedim...


IV-

Keşmekeşken bize dünya
Kaynağını buldu nehir
Mutluluğa şerh düştün ya
Gelişini sevdi şehir...


Uzak diyarlar da bir delişment tayım şimdi
Terkisinde özlemlerimin
Simsiyah bakışların dilim dilim
Vuslat adına
Duaya açılmışken iki elim
Hatmeler aşkına
Bağdaş kur ey ay parçam !
Otur gönül köşküne
And olsun ki kızıl gülüm
Benim sevda menzilin
Sensin sevda menzilim...


Susum
Namusum
Şerefim
Tutku gergefim
Ey sadakat timsali
Söyleyemediklerim
Beşibiryerde'lensin p/ak sinene
Kıvrım kıvrım akan yollar misali...