Kızım

Gün ağarıyor,

kumru kuşları konmaya başladı yine pencereme

Simit satan çocukların sesleri geliyor uzaktan

Elimde, doğduğun anın fotoğrafı

Öyle mutluydum ki, sen geldiğinde ansızın

Ah benim ince sızım…

hayatı öğrettin bana.

Geçmişte hangi kızı üzdüysem,

şimdi içimde hepsi binlerce yara

Kollarıma ilk aldığım an geldi aklıma

Nasıl oluyor bu söylesene...

Sen ağlarken ben gülüyordum

Dün ağladığında ise, neredeyse kahrımdan ölüyordum

İzahı var mı, Annemi özlerken senin baban olmanın?

Dizlerim kanadığında naz yapıp surat asarken,

seni korumak için herkesin karşısında dağ gibi durmanın!

Dün beline bağlanan o kırmızı kuşak,

senin için düğün, benim boğazıma atılan düğümdü

Yutkunmayı denesem, kusacaktım.

Gitme demek istesem,

gözlerindeki mutluluğu görüp susacaktım…

Ah kızım...

Annen öldükten sonra hiç güneş doğmadı yüreğimde

senin tebessümlerini saymazsak

Belki hep mutlu kalabiliriz,

gece yarıları kurduğumuz sahte hayallerde

sabaha erip aymazsak!

Hani, “Baba olamayacağım örneğin, ölmek ne garip şey Anne!” diyordu ya Ahmet Kaya şarkısında

Ben ise Baba oldum. Oldum olmasına da…

“Evladımdan ayrı kalacak olmak ne garip şey anne!” diyesim geliyor şimdi…

Ama Annem de yok ki yanımda…

Sen gidene kadar hiç umursamamıştım

Oysa hep yalnızlık çıkıyordu falımda…

Kızım, yüreğimde ince sızım, gidiyor musun?

Ağaca anlam katıyordu, kuşlar yuva yaptığında dalında…

Tadı tuzu yoktu, binbir çiçeği dolaşmadılarsa, arıların balında.

Kırıldı kolum kanadım, artık yoksun ya yanımda

Şimdi küreksiz kaldım, dalgaların ortasında, bir lokma ekmeksiz salımda...

Sen benim dünümdün, çaresizim artık, bugün de yarın da…

Sana uyumadan önce okuduğum masallardaki gibi değil dünya

Merhamet iflas etmiş, öfke desen, vefasızlığın kârında.

Ama sen hep mutlu ve gururlu ol

Ne olur, babanı taşıdığını unutma kanında!

Hayattaki en büyük vicdan azabı

Anneni anne olunca sevmek

Babanı baba olduğunda anlamak

Ama onlar Allah’ın merhametini taşırlar kalplerinde

Mühim olan pişmanlıklar içerisinde yanmamak.

Sen bana sevmeyi öğretmişsin,

şimdi de özlemeyi öğreteceksin...

Çocukların olacak bir gün,

hem eşine, hem de evlatlarına yeteceksin...

Şaşırma söylediklerime, Anne olmadan nereden bileceksin?

Hayat çok kısa, aldığın hiçbir darbe üzüldüğüne değmiyor kızım

Şimdi kim hata yapsa hafızamdan siliyorum

Nasıl olsa bir bir yaşayacaksın hepsini

Daha fazla nasihat vermeden gidiyorum…

Pencereme konan kumrulara yem vermem lazım şimdi

Mutluluklar diliyorum...