Koca Seyitim

Ormanda fırtına, tipi, kar yağar,
Bahar gelir soğuk biter Seyit'im.
Hemen oracıkta Seyit'im doğar,
Ana kucağında yatar Seyit'im.

Heybetiyle tanır Rumeli, Balkan,
Ondaki cesaret kaynayan volkan,
Can pazarında yerden akar al kan,
Zalimin zulmüne çatar Seyit'im.

Düşmanlar boğazda değerli zaman,
Vuruldu tabyamız her yer toz duman,
Erlerimiz şehit, Allah'ım aman,
Can yürekte güm, güm atar Seyit'im

Yaşayan Seyit'le Niğdeli Ali,
Vinçsiz bataryanın iş görmez hali,
Gayretle mermiye uzandı eli,
Yerinden kaldırıp tutar Seyit'im.

Topun merdiveni altı basamak,
Ağırlık altında yanıp susamak,
Yurdunda özgürce ister yaşamak,
Savaşın şartları beter Seyit'im.

İki yüz on beş okka dile kolay,
Çıplak eliyle kaldırması olay,
Seyit'im sanırsın koca bir alay,
Vurulan zırhlılar batar Seyit'im.

Mevla'ya yakarış belki son dilek,
Çıtır, çıtır, öter, ses verir bilek,
Yardımı belki de yapmıştı melek,
Boğazım düşmanı yutar Seyit'im.

Vatan sever Türk'ün sadık neferi,
İmanın gücüyle çoğaldı feri,
İnanan mazlumun haklı zaferi,
Umuda sevinci katar Seyit'im.

Gazilik payesi güzel bir vefa,
Fakirdi, hastaydı sürmedi sefa,
Dilerim dualar ruhuna şifa,
Kalplerde sevgisi tüter Seyit'im.

Selam Koca Seyit, ey Şanlı Havran,
Manevi hazzıyla nurludur sofran,
Milletim Seyit'e geliyor davran,
Destanın okunsun yeter Seyit'im