Kokun Kaldi

Üzerimde kokun kalmış bir buğulu cam gibi.
Odamın her köşesinde bir mayıs gecesi.
Saatler şaşırmış durmuyor ne yelkovanı ne akrebi,
Hep seni anlatıyor deli misali.


Denizlerin kumsallara saçlarını vurduğu bu şehirde,
Kokun kaldı üzerimde.
Tatlı bir esintinin en buhranlı mateminde,
Hatıraların kaldı gidişinde.
İsmin ayrılık oldu bir mayıs gecesinde.


Oturduğumuz o ağacın yanından ne zaman geçsem yaprakları dökülüyor.
Özlüyor musun beni? Sonbahar seni anlatıyor.
Kokun kaldı tenimde bir mayıs gecesi .
Hayalin benliğimde rüyalar penceresi.
Sevdiğin bu serseri,
Kokuna sana âşık bu haykırışlar sensizliğin sesi.



Hatıralarımızı saklarken kokumu unuttun üzerinde.
Sessizce çekip giderken,
Sana aldığım o ilk hediye.
Ben alıştım her şeyine.
Sen alışabilecek misin sendeki bensizliğe?
Alışamayacaksın sevgilim,
Kokum kaldı üzerinde...