Komünist Hatıra

Hayal meyal hatırlarım,
Okul aşkıydı.
Lise zamanıydı,
Ne zaman beni görse,
Donup kalırdı.

Beni sevdiğini bilirdim,
Ama o bilmediğimi sanırdı.
Cesaret edip söylemezdi,
Parmakaları arasından beni izlerdi.
Hergün söyler diye beklerdim,
Ama hiçbir zaman söylemezdi.

Utanırdı galiba,
Belkide korkardı.
Çoğu zaman yüzüme bile bakamazdı,
Kimse ona aşkı yakıştıramazdı,
Çünkü biraz sertce bir delikanlıydı,
Üç beş arkadaşı vardı,
Zannedersem onlarada halini anlatmıştı.

O sıranın en arkasında olurdu,
Sıtrını duvara yaslar otururdu,
Ben yüzümü ne tarafa döndürsem,
O muhakka bulurdu.

O koministin biriydi,
Müslüman bir kızı sevdi.
Kız bu yuzden hiç yüz vermedi,
O da iki yıl hiç söylemedi,

Ve okulda bitti.
Herkes yoluna gitti,
Herkes birbiriyle vedalaşırken
Biz vedalaşmadık bile,
İki fotoğraf çekildik,
İlk defa o karede yanyana geldik,
Biri onda Biri hala bende.

Beş yıl geçti aradan,
Birbirimizden haberimiz olmadan.
Onunla beş yıl sonra karşılaştım,
Kız arkadaşıyla tanıştım.
Bulmuş kendine göre biri,
Oda Koministin teki.
Bu sefer başarmış gibiydi,

Şaşkındı,
Yüzüme dikkatlice baktı.
Belki de anılarını tatı.
Kız arkadaşına gülümsedi,
Hadi gidelim dedi.
Vedalaşırken yaklaştı,
Kulağıma fısıldadı
''biliyordun'' dedi,
Sonra uzaklaşıp gitti.

Ne zaman liseyi hatırlasam,
Kominist çocuk çıkmaz aklımdan.
Ne zaman bu resme baksam
''Biliyordun'' deyişi Çıkmaz hatırımdan.