Kömür İncisi

Şimdilerde seni giydiriyorum kadınlara
Gözlerin tutsa kokun sinmiyor
Nefretin tutsa sevgin benzemiyor
Anlayacağın dikiş tutmuyor,
Hiç kimse sen olmuyor...


Hala her yakamozda senin kokun gelir kız kulesinden
Sana söyleyemediğim o dizeyi düşünür, içimden mırıldanırım
"yar, al bu yürek senin ve kal bu gece"


O gece simsiyahtı,
Saçların, kömür incisi gözlerin yakamozda parıldıyordu
Ellerim deniz kadar ıslak, içim kış misali tir tir titremekte
Hak etmek için canımı bile vermeye razıydım o gece
Sende ise gel gitmeler, kalk gidelimler, bende seni kaybetme korkuları
Ben bakakaldım arkandan
Gece lambası altında dona kaldım, baka kaldım ardından


Yakamozlardan artık kaçar oldum, kendimden kaçar olduğum gibi
Ama nere kaçmak?
Her yer senken, her yer kömür karası iken...