K/ömüre Dönen Hayat
Hiçbir beyaz sayfa
Yer almıyordu düşlerimde
Kızıla dönmüş bir mavim
Onu izleyen istikbalim
Bir de kalmayan saadetim vardı
Bu karanlık ve puslu gecelerimde...
/... Mumyalanma cezası alan,
Günahsız bir rahip gibi yanıyordum canım.../
Gözlerim kör
Kulağım sağır
Dilim lal olmuştu
Can bedenden çıkmıyordu ama
Ruhum hep işkence çekiyordu...
Nereye kadar dayanılır
Hangi sabır bu yükü kaldırır
Sonra, adı var mı bu haksızlığın
Ve neden karalık gecelerin,
Kanlı yağmuruna esir ediliyorum
NEDEN
Kömür karası bir hayatın içinde
Kaybettim benliğimi
Ömre vuslatım,
Yaşama hasretim büyüktü
Karanlıklar ülkesinde çırpınıp
Arıyordum kaybettiğim beni.
Artık kendimden umudu kesmiştim
Sonra beyaz bir meleğin cesaretine kapıldım
Ve kendimi buldum
Ardından güneş doğdu
Gün karanlığı boğdu
Semanın maviliği ise,
İçimde yanan kızılıma engel oldu
Canıma can çekiştiren acılar ise
Kesildi sessizce
Ruhum acı çekmiyor artık
Hayatıma yeni bir sayfa açtım
Hem de bembeyaz
Bir zamanlar kömüre dönen hayat,
Şimdi ömüre döndü
Yani
K/ömüre döndü hayat...
DeLi oĞLan
Allah herzaman o sayfanı bembeyez tutsun abim
ömrün günlük güneşlik olsun
yüreğine ateş gözüne yaş deymesin şiir çok güzeldi
yüreğine kalemine sağlık
👍👍👍👍👍👍👍👍👍👍👍👍