Konan...göçen...kalan!
Aşk; konan göçen bir şey,
Sevmek konan, kalan.
Gece; kalan bir şey insan koynunda
Gündüz uçan, giden.
Sözler; çivi gibi akılda,
Mutluluk, o yalancı dalga da.
İzler; kendilerinden derinler.
İzler... izlenmekteler!
İşte ?şu?randa.
Umut değen bir şey,
Hüsran delip geçen.
An; güldüren bir şey,
Anı... ağlatan.
Aynalar birer yalan,
Gerçek! arkasında yatan.
Gitmek; giden-gelen bir şey sana
Kalmak gerçeğin.
Kaçmak ardına bakmadan hayalin,
Kalakalmak gene, kaderin.
Sen; konan göçen bir şey hayatta,
Aşk; konan göçen bir şey.
O göçeni seve-kalmak,
Konan ve sana kalan.
şiirin yazıldığı gece nasıl bir rüzgar esdiyse düşüncelerine herbiri yaşama dair doğru bir saptama.. saptamalarını şiir diline çevirmek ve okunası şiir oluşturmak ayrı maharet.. tebriklerimi bırakırken sayfana "an güldüren birşey / anı ağlatan" dizesine ayrı bir beğeni bıraktığımı belirteyim.. tekrardan tebrikler..
ve gidince biri
yarımdır kalan yarım kalandır yarım bırakan
dikenle gül arasındaki mesafe kadar yaralayıcı yakınlığında yarımların birbirine yaklaşamaz birliğin yarı ömrüdür aşk...
Saygıyla...
hayata dikkat etmek lazım.
güzel bi şiir tebrikler..
Umut değen bir şey, Hüsran delip geçen.
An; güldüren bir şey, Anı... ağlatan. Aynalar birer yalan, Gerçek! arkasında yatan.
sevgili zeynep yüreğine sağlık gerçeğin ta kendisini yazmışsın
''Gitmek; giden-gelen bir şey sana Kalmak gerçeğin.''
En çok burda şiir saklıydı,
Tebrik ederim şair..