Konuşamadım
Hiç konuşamadım ben
sevdiği ölen birine ne denir
hiç bilemedim,
bir vucutta bulamadım, yazık
dilimin ucunda dolaşan kelimelere
Sessizliğin iç kemiren tuzağına düştüm hep
soğuk kaldırım taşlarının
üzerine dökülüp
içleri çökmüş,titremeli bir eli
tutup
yangınına nasıl su serpilir
bilemedim ben
piç bir koşede
gözlerimin beyazı akana kadar içime
ağladım da
sarılıp bir bedene ilaç olamadım ben
sevdiğini kaybeden birine
ne denir
hiç bilemedim ben
bağırırken içindeki çocuk
konuşamadım ben....
👍güzel👍
🙂sevdiğini kaybetmemen dileğiyle kutlarım şairi....
👍gerçekten, ne denir sevdiğini kaybedene....