Konuşamayan Engelli Bir Çocuk
Bir sessizlik çöktü,
Nedir,çaresiz....
Işıldayan gözler sessiz..
Eller darmadağan..
Boğuk bir fısıltı dışarıda,
Anlamış ağaçlar,
Kaldıramamış,utanmış,
Yapraklardan..
Çaresiz acımış,
Yutkunan dudaklara...
Sessiz çığlık atmış,
Dışarıda olanlara..
Ben konuşmayı beceremedim anne..BECEREMEDİM...
Severdim ya...
Tüm ozanları,
Beni anlatıyor..
Yeri,göğü inleterek,
Beni taşır,
Beyaz gömlekler,
Peri masalına almış,
Kanat misali...
Hani dışarıda çocuklar oynuyor..
Ben onlara bakma misali...
Hani uçurtmalar kopuvermiş gökyüzünden,
Olur telaş çocukta ağlamaklı...
Ben konuşmayı beceremedim anne,BECEREMEDİM...
Yıllar sonra olaki...
Bir gün....
Koparcasına yüreğim...
Hani dağlar da bana kanat olursa,
Denizler yırtarcasına maviliği,
Cesaretiyle atılsa kuşlar ,
Gülümsese tanrıvari toprak...
Sevse ateş suyu..
Zelhem zelhem içime aksa ,
Okyanus misali...
Ben konuşmayı beceremedim anne...BECEREMEDİM....
ÖZÜR DİLERİM.....
çok hüzünlü ama gerçek..👧 acıyla gülmek gibi....😭 tebrikler 👍