Kopardın Kökünden Gülüşümü

Sabah yağmur yağar elmalarıma,
Islatır bütün umutlarımı,çamur yapar.
Mavi kelebekler konar evimin bacasına,
Toplu ölümler var kalbimin odalarında.

Gönül derdini koyup gider yarına,
Bugünden geçer ağaçların fırtınası.
Ümidimi kırdın delice, güneşlerin önünde
Ahım tutar yürüdüğün her toprakta.

Destansı dedim önceki şiirimde,
Kelimeler hediye ettin ömrüme,
Şair oldum ben.
Çocuk gibi baktım gözüne,
Kırmızılar verdim göğsüne,
Gurursuz oldum ben.

Bütün aşkın ölür kabirde,
Mutlu olsan da bu ömürde,
Kötü niyetim yoktu çiçeğinde,
Kopardın kökünden gülüşümü.