Kör

Sevdaya körse sevgili
Kırılır soyu umudun, eğer kaçarsan
Tüfek dipçiği gibidir
Aklını başına getiren,
Seraplar içindeki canan
Savaşı yitirdiğinin resmidir.

İnadın inat, vazgeçmediğin
adadığın yüreğin güme gitmiştir belki,
Oysa yar, elini tutmaya korkmakta,
ürkmekte ve çekinmektedir.

Hiç sordun mu, ne olabilir?
Doğrudan yüzüme, hiç çekinmeden
Yüreği, daha iyi kim bilebilir?

Belki sevmek, bir pamuk ipliğidir,
Aksırınca, öksürünce yürek,
ansızın kopabilir...

08.11.1987-10.09.1988-2009
------------------------------------------------
arka plan:

Körse sevdaya sevgili, ne yapabilir ki maşuk?
Böylesi bir yazgıyı haketmiş olabilir yazık.
Sevilme çabası da kayda değer bir özen istemekte, sevilmenin hassasiyetini vurgulamaktadır.

Yâri, sevdaya alıştırıp, tutkulu birine dönüştürmek, dahası gönlünü evcilleştirmek ne zordur dostlar...
Bağını koparmaktan sakınır aşık, korkar elini tutmaya cananın, sevilmeyeceğinden çekinir dünyasında gariban...

Saygılarımla.