Kor

Gün ayrılmaz geceden, gittiğin günden beri
Boyar ömür hanemi, yavaş yavaş karanlık
Yorgun sal gibi beden, omuz taşımaz seri
Mest eylemez gönlümü, ne kahve, ne yarenlik




Güneşten ışık çalsam, silmez özden kederi
Derdest olur mutluluk, saklanır köşe bucak
Değersiz değerlerin, budur ancak ederi
Siğim siğim akar kor, ne el kalır, ne ocak





Almadan bu sevdalar, hüznün koyu demini
Kırık kadehte sunup, gözyaşını içirmez
Bekleme deryalarda, susuz yüzdür gemini
Külünde anka olsan, yar göğünde uçurmaz