Kor

Kerem diye bilinir
Islahan veliahtı Ahmet Mirza
Prenstir,şehzadedir
Ne çare vuruldu Aslı kıza

Ermeni bir keşişti baba
İstemedi Keremi damat
Tutucu,kalpsiz bir zorba
Vermedi aşıklara saadet

Kaçtı memleketten keşiş
Kepçe oldu Kerem Anadolu kazanında
Karıştırdı karış karış
Dertli sazı omzunda

Ne yaman ateşmiş ayrılık
Yandı, kavruldu Kerem
Demledi onu aşıklık
Hidayeti buldu Kerem

Halepte son buldu gurbet
Eliyle verdi kızını keşiş
Neşeyle karışık hayret
Meğer bir oyun etmiş keşiş

Bu nasıl bir sihir
En yakınken en uzak
Sarılamaz mı sevenler
Bu ne lain tuzak

Koptu kor yürekten
Yaktı iki aşığı
Ay bile kaçtı geceden
Söndü sevda ışığı